1 januari: het oude jaar opruimen. Ik kwam deze nog tegen:

Overhoren

Daags voor zijn 14e verjaardag kwam puber thuis met een rapport waarin een opsomming was gemaakt van de resultaten die hij voor de veertien vakken die hem in de tweede klas werden aangeboden waren opgesomd. Voor maar liefst negen van deze vakken stond hij een onvoldoende.
’Niet bevorderbaar’ stond er dus ook in het opmerkingenvakje.

Een aantal maanden later had hij het aantal tekortpunten terug weten te brengen tot vijf. Theoretisch gezien was het opeens weer mogelijk om over te gaan. Niet gemakkelijk, er moesten dan dikke voldoendes gehaald worden, maar het kon. Flink leren van zijn kant, en ik bedacht dat ik ook flink zou gaan overhoren. Zijn agendabeheer is niet alles, maar mijn puber schijnt niet de enige te zijn die er last mee heeft om iets op te schrijven. Daar is het ouderportaal van de school voor in het leven geroepen. Door in te loggen op het ouderportaal is het mogelijk datgene te doen waar mijn moeder vroeger de rapportvergadering voor gebruikte: op de hoogte blijven van mijn vorderingen, of beter, het gebrek aan vorderingen. Huiswerk, in te leveren opdrachten, toetsresultaten, niets van het leven van een puber dat zich op school afspeelt hoeft tegenwoordig voor de ouders geheim te blijven. Alles staat op het ouderportaal.
Dus toen ik op een zondagavond op het ouderportaal zag dat er de volgende dag repetitie biologie op de planning stond riep ik puber achter zijn computer vandaan om hem te overhoren.

"Hoeft niet", zei hij.
"Moet wel" zei ik.
"Hoeft echt niet" herhaalde hij, eraan toevoegend dat hij voor het S.O. over het onderwerp een acht gehaald had.
"Was dat een practicum?" vroeg ik nog, en ik begreep niet helemaal waarom hij zo raar keek.

Ik herhaalde nog maar eens dat ik wilde overhoren, haalde het aantal nog in te lopen tekortpunten erbij, keek nog eens op de site en zag dat het maar een krap zesje was wat hij op dit moment stond, en las hem (weer eens) de les over het belang van goede cijfers. Maar hij had de deurkruk alweer in zijn hand, overhoren stond niet op zijn agenda. "Nee terugkomen, zitten, ik ga je overhoren! Of je het nou leuk vindt of niet! Zit! Nu!"
Eén meter vijfenenzeventig slungelig jongenslichaam plofte in een van de stoeltjes aan tafel. Hij probeerde het nog even. Overhoren was echt, heus niet nodig. Maar ik had inmiddels het boek in mijn handen en bladerend vroeg ik hem naar het hoofdstuk van dienst was. Hij besefte de nederlaag en zuchtte "vijf…"

Ik bladerde door naar hoofdstuk vijf. Biologie, het is een rijk geïllustreerd boek. Hoofdstuk vijf begon dan ook met een schematische weergave van de onderdelen van het mannelijk geslachtsorgaan. ‘De voortplanting’ was de titel van het hoofdstuk.
Hadden ze dat er niet even bij kunnen zetten, op dat ouderportaal?